اینک زندگی؛ رمزگشایی از متروکه‌ها

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی مرکز ملی فضای مجازی، حجت الاسلام میثم غلامی سرپرست پژوهشگاه فضای مجازی طی یادداشتی به موضوع بیانات اخیر رهبر معظم انقلاب پرداخت؛ متن کامل این یادداشت به شرح ذیل است:

انسان از اولین لحظهٔ «زیست» خود، تا همین چند روز اخیر چه کرده است؟ یا مشخص‌تر: چه ساخته است؟ پاسخ به این سوال، شاید کلید فهم اتمسفر فضای مجازی در دوره جدیدی است که در بیانات اخیر مقام معظم رهبری در دیدار هیات دولت بیان شد و از رهگذر این سوال میتوان به فهم دقیقی از آن رسید.

بزرگترین مصنوع یا ساخته انسان در طول حیات خود، زندگی‌ست؛ زندگی ماهیتی است که دیگر مصنوعات انسان در ذیل سایه آن ساخته می شود .

زندگی چیست؟ زندگی هرآن چیزی است که متروکه بودن را نداشته باشد. ما به نقطه یا وضعیتی متروکه می‌گوییم که آن‌جا زندگیِ انسان جریان نداشته باشد.فهم این تعابیر برای فهم کلام رهبری کلیدی است. آنجا که گفته می شود "فضای مجازی یک «دنیای» جدیدی است.

فضای مجازی دیگر امروز مجازی نیست! امروز یک واقعیتی است در «زندگی» مردم"دو عنصر دنیا (جهان) و زندگی در فرمایش ایشان راهی برای ترسیم وضعیت این روزهای ماست. در واقع دنیای جدید را می‌توانیم در این کلام، به زندگی جدید معنا کنیم؛ انسان در این دوره از حیات تاریخی خود درحال تدارک زندگی جدیدی است، که نام این زندگی جدید را «زیست مجازی‌» گذاشته است.زیستی که برای بسیاری جذاب تر، شلوغ تر، پر رفت و آمدتر و در یک کلام واقعی تر از دنیای به اصطلاح واقعی است و افراد زمان بیشتری را در آن صرف می کنند. حال اما می دانیم که بزرگترین تهدید علیه هر نوع زندگی، «متروکه بودن» است.

ما در چه موقع از تعبیر متروکه استفاده می‌کنیم؟ مثلا یک خانه کهنه را در نظر بگیرید که ۶۰سال است انسانی وارد آن نشده. احتمالا بخش‌هایی از خانه فرو ریخته، در سه‌کنج بالای مطبخ تارِ عنکبوت بزرگی دیده می‌شود. باغچه و گل‌ها نابود شده و حوض خانه غرق در لجن است. این وضعیت حاصل چیست؟ عدم حضور انسان. اگر یک خانواده در این خانه ساکن بودند، در اوایل بهار باغچه را سامان می‌دادند، تار را از دیوار می‌زدوند، دیوار را هم به محض مشاهده اولین ترک ترمیم می‌کردند. در یک کلمه وضعیت خانه را «مدیریت» می‌کردند تا مبتلا به متروکه‌شدن نشود. حضور انسان با توان تدبیر و مدیریت، از تخریب و نابودی جلوگیری کرده و زندگی را جاری می‌کند.

تذکر رهبر انقلاب در باب اهمیت حکمرانی زیست‌مجازی به معنای حضور جدی، موثر و فعالانه است. فضای مجازی اگر مدیریت نشود، دیگر امکان زندگی و زیست در آن مختل می‌شود، و نتیجه قهری این وضعیت تخریب و فروریختن است. انسان الهی اگر فضای مجازی را مدیریت نکند، اخلاق، فرهنگ، دین و همه‌چیز در آن "متروکه" می‌شود و این خطر حقیقتا جدی‌ست.

نکته دوم درک اقتضائاتی است که خاص آن جهان است و بدون درک آنها عاجز از ایجاد یک زیست جدید هستیم. می توان گفت سرعت، محوری‌ترین ویژگیِ روزگار زیست‌ِ مجازی است. کندی نسبت به شناخت و تدبیر می‌تواند پیامد‌های هولناکی حادث کند. دستگاه حکمرانی جمهوریِ عزیز اسلامی ما طی سالیان گذشته نسبت به درک و تدبیر این امر مبتلا به تشتت و پریشانی بسیار بوده است و افزایش سرعت را تنها به معانی سرعت در توسعه زیرساخت در نظر گرفته است. بخش زیادی از بلاتکلیفی و ابهام امروز ما در پدیده های نوظهور مانند شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها، vod و... حاصل حرکت بطی در طول این سالهاست.

خب. گام بعد؛ در آن بیانات، بلافاصله بعد از ترسیم اوضاع، راه برون‌رفت از این وضعیت را نیز تشریح شده است. قانون!قانون و قاعده بهترین ابزار و اساسا مزیت اصلی مفهومی بنام کشور است. حاکمیت قانون و وجود نهادهای موثر قانون‌گذاری، عامل اصلی تداوم قدرت در ساختار سیاسی است. قانون حاصل اراده ملت و مردمی است که می‌خواهند «زندگی» مشترک کنند. پس اولین ویژگی قانون، مردمی بودن آن است.

نزاع‌ها و دعواهای پوک در میان موثرین حوزه فضای مجازی، امکان‌های قانون‌گذاری را دچار اختلال کرده است. البته بخش مهمی از تقنین برای فضای‌ مجازی، در لایه‌های پنهان فضای مجازی مانند زیرساخت و شبکه و... و خصوصا در راستای توسعه و رشد آنها باید دنباله‌گیری شود.انسانِ انقلاب اسلامی، برای جهان و ساکنانش یک پیشنهاد مهم برای «زندگی» دارد. زندگی در سایهٔ امن دین و معنویت. اما مهم‌تر از وجود «پیشنهاد»، ابلاغ و هدایت آن است. زندگیِ جدید انسان یعنی زیستِ مجازی یک امکانِ کم‌نظیر برای ارائه این الگوی زندگی به جهان است.

در روزگاری که بزرگترین سانسور‌های تاریخ علیه اسلام مشاهده می‌شود، این تحریم و سانسور علیه زندگیِ انسان مسلمانِ ایرانی، نباید با تحریم‌ها و نزاع‌های داخلی تشدید شود. همانطور که از زیست حلال در فضای مجازی دفاع می کنیم، به این حد نباید اکتفا کنیم و بایستی با استفاده حداکثری از جهان جدید مجازی، تولید قدرت نرم برای نظام را در اولویت قرار دهیم. این مهم حاصل نمی‌شود جز این طریقِ «حرکت عالمانه» و «قانون»

انتهای پیام/