علاوه بر تعریف فضای سایبری در لایه های عمودی، می توان از نظر فضای جغرافیایی اعمال حاکمیت، فضاهای نزدیک، متوسط و دور را نیز به صورت افقی در نظر گرفت. شکل 1-10 نمونه هایی از این ارتباط را نشان می دهد. تجزیه و تحلیل نقاط قوت و ضعف دشمن در هر یک از این سه حوزه می تواند اطلاعاتی در مورد بردارهای احتمالی حمله به جامعه هدف و یا دشمن در هر یک از این سه حوزه جغرافیایی جهت کاهش نفوذ و توانایی آنها برای عملکرد آزادانه در فضای مجازی ارائه دهد.
این مدل نشان می دهد که اگر چه در برخی از عناصر دامنه امکان استفاده از قدرت سایبری وجود دارد، اما کنترل همه مولفه ها را تضمین نمی کند و برخی از تکنیک هایی که به یک جنبه خاص مربوط می شوند ممکن است تنها اثر محدودی بر جامعه هدف یا دشمن داشته باشد. این مدل، حملات از دیدگاه اهداف مورد نظر را ارزیابی نموده و جایی که بیشترین خطر برای سازمان دارد را برای مدافعان مشخص می کند. این مدل، برگرفته از تعاریف قدرت توسط ماری دوگان تحت عناوین قدرت زور، قدرت مبادله ای و قدرت مشارکتی است. قدرت زور جنبه فیزیکی داشته و قدرت سخت محسوب می شود. در قدرت مبادله ای تغییر در محیط یا طرف مقابل از طریق نوعی داد و ستد صورت می پذیرد. در این شکل از قدرت رابطه برد-برد برقرار است. قدرت مشارکتی ناشی از تعامل افراد و یکپارچه و همسو شدن اهداف و منابع و دیدگاه های آنان است. رابطه قدرت حاکم میان جمهوری اسلامی ایران و آمریکا از نوع قدرت زور است و رابطه قدرت میان چین و آمریکا از نوع قدرت مبادله ای میباشد. اما رابطه قدرت میان اروپای غربی و آمریکا از نوع قدرت مشارکتی است.
